Stefan vertelt: de lente laat zich horen

Als natuurbeheerder breng je meer tijd buiten door dan binnen en dat geldt zeker voor Stefan. Al sinds de oprichting van Zomerlanden is hij hier natuurbeheerder. Inmiddels kent hij het gebied als geen ander. Het is vooral zijn passie voor de natuur die hem drijft. Ook op de natuurbegraafplaats geniet hij van de veranderingen die de seizoenen meebrengen en vertelt hier graag over.

Stefan vertelt u graag meer over zijn recente ontdekkingen in de natuur. U kunt zich opgeven voor de volgende natuurwandeling op woensdag 30 april. Er zijn beperkte plekken beschikbaar. U kunt zich aanmelden via onderstaand formulier.

Vogels in het vizier

“De dagen worden langer, en de temperatuur kan op sommige dagen al zomers aanvoelen. De lente laat zich zien én horen. Dat hoor je bijvoorbeeld terug aan de vele spechten in het gebied. De grote bonte specht en de groene specht laten zich dagelijks zien. De grote bonte specht is te herkennen aan zijn wit, zwart en rode verenpakket. Het mannetje heeft een rode vlek op het achterhoofd, deze ontbreekt bij het vrouwtje. Deze spechten broeden in holtes in bomen die ze zelf uithakken. Maar ook bestaande holtes van eerdere jaren gebruiken ze hier voor. We zien dat er op Zomerlanden steeds meer halsband parkieten voorkomen, die de spechten weleens in de weg zitten. Ook de halsbandparkiet is een holen broeder en is erg fel tegen o.a. de spechten die daardoor op zoek gaan naar een andere plek.

De groene specht is een stuk groter dan de grote bonte specht. Deze vogel heeft een typerende roep. Het lijkt op een lachend geluid. Het mannetje en vrouwtje zijn goed te onderscheiden. Het mannetje heeft een rode vlek onder het oog. Bij het vrouwtje is deze vlek zwart. De groene specht vind je veel op de grond op zoek naar voedsel. Voornamelijk in gebieden met veel gras zijn ze op zoek naar insecten. Vooral mieren staan op het menu van de groene specht die hij met zijn lange tong naar binnen werkt.

Een andere veel geziene gast rond de begraafplaats is de buizerd. Deze vrij forse roofvogel kan erg verschillen in kleur. Zo zijn er heel witte exemplaren, maar ook volledig bruine, met alle kleurpatronen er tussenin. De buizerd heeft een katachtige roep dat lijkt op “miauw”. Ze cirkelen geregeld rond op warme luchtstromen waardoor de onderkant van de vleugels goed te zien is. Op deze manier zijn de grote, ovale, donkere vlekken onder de vleugels goed te zien. In de wintermaanden, als het in Scandinavië erg koud wordt, trekken de vogels die daar leven naar het zuiden. Ze komen dan vaak in Nederland terecht. De buizerds die in Nederland leven trekken niet door tijdens zachte winters. Hierdoor zien we in de wintermaanden meer van deze roofvogels.

Het voedselparadijs